Visita nuestra página web

Secciones

viernes, 30 de mayo de 2014

Excursión de fin de curso

Pin It

Hoy es un día muy especial en el Colegio Atalaya porque es nuestra excursión de fin de curso. Por la mañana estábamos deseosos de que llegara el autobús y empezase esta aventura. 

Hoy será un día muy intenso y con muchas anécdotas para contar. Pero no seáis impacientes, ya os iremos contando y enseñando fotos.



domingo, 18 de mayo de 2014

Penélope

Pin It


Aquí mostramos el mural en el que aparece el esfuerzo de todos los niños de nuestro colegio que de una u otra manera participaron en su confección. Quisimos mostrar el paralelismo del que nos habla el autor en su poema "Penélope" entre Galicia (representado por la bandera gallega) y el sudario que teje la protagonista. La mujer mirando al futuro...esperando y la tradición gallega, representada en cada uno de los elementos que aparecen sobre la "tela" y, por supuesto, sin olvidar a los emigrantes (la maleta)...que forman parte del pasado y del futuro. Galicia se reinventa....se hace y se deshace ... y sigue adelante.

viernes, 16 de mayo de 2014

Feliz día das letras galega

Pin It
Hoxe festexamos no Colexio Atalaya Cantabria o día das letras galegas.


Este ano o homenaxeado é Xose María Díaz Castro. Os alumnos de 6º de Primaria falaron da súa vida e a súa importancia na literatura galega, os alumnos de 5º y 4º recitaron uns poemas e os nenos de 1º e 2º cantaron unha canción da tradición galega chamada "amoriños collín".

Para finalizar o acto cantamos todos xuntos o himno galego.

Aquí os deixamos un dos poemas máis salientables de Díaz Castro.

Un paso adiante e outro atrás, Galiza,
e a tea dos teus soños non se move.
A espranza nos teus ollos se espreguiza.
Aran os bois e chove.

Un bruar de navíos moi lonxanos
che estrolla o sono mol coma unha uva.
Pro ti envolveste en sabas de mil anos,
e en sonos volves a escoitar a chuva.

Traguerán os camiños algún día                   
a xente que levaron. Deus é o mesmo.
Suco vai, suco vén, ¡Xesús María!,
e toda cousa ha de pagar seu desmo.

Desorballando os prados coma sono,
o Tempo vai de Parga a Pastoriza.
Vaise enterrando, suco a suco o Outono.
¡Un paso adiante e outro atrás, Galiza!"